woensdag 27 maart 2013

Spanning

Het is alweer even geleden dat ik een post heb geplaatst.

Er is veel gebeurd in de tussentijd waardoor het lezen en bloggen er een beetje bij in is geschoten.
Alvast sorry voor mijn "klaag-post", maar het van me afschrijven werkt voor mij het beste.

We hebben kijkers gehad voor ons huis, na ruim een jaar stilte, wat kunnen de zenuwen door je lijf gieren zeg! Ik kan wel eens ergens over inzitten, kan behoorlijk zenuwachtig zijn, maar dit sloeg echt alles. Kon niet meer stilzitten en had een knoop in mijn maag.
Deze mensen waren net voor de Kerst vorig jaar ook al geweest, maar haakten af. En ineens wilden ze weer een keertje komen kijken. Positief zou je zeggen. Ware het niet dat ze ook bij een ander soortgelijk (nou ja) huis in een straat verderop gingen kijken. Het is goedkoper, maar er moet dan ook het nodige aan gedaan worden. Tja, en wat wil de koper? Zo jammer dat je niet met hen kan praten, hen vragen kan stellen én dat je niet in hun knip kan kijken. Inmiddels is het ruim 2 weken geleden dat ze geweest zijn. De makelaar heeft hen nog gebeld, maar ze gaven aan er nog niet uit te zijn. Op zich ook weer positief, toch? Het is in ieder geval geen definitieve 'nee'.

Irritant zoveel onzekerheid. We willen graag verder met onze dromen en plannen voor Drenthe. Daarentegen ben ik zó blij dat we nog geen ander huis hebben, geen dubbele lasten. Dat we ons werk nog hebben en dat we, tot de tijd dat er een 'verkocht' bord in de voortuin staat, heerlijk wonen in ons mooie huis en dat we genieten van onze lieve buren en 'ons' mooie Culemborg.

Ik moet het naast me neerleggen. Mensen zeggen dat ik er niet teveel aan moet denken. Maar dat is niet zo 1-2-3 gedaan. Natuurlijk, er zijn 100 ergere dingen te bedenken. En ik blijf positief. Ooit wordt ons huis verkocht. Tot die tijd geniet ik van ons paleisje, de mooie herinneringen die we opgebouwd hebben, van waaruit we getrouwd zijn en waar onze mooie meiden geboren zijn.
Ooit komt het goed en dan kunnen we er hard om lachen.
6 April doen we in ieder geval weer mee met de Open Huizen Route, wie weet wat dat oplevert.

In de tussentijd ook bericht gekregen over de uitzending van mijn lief. Hij zou vanaf mei gaan beginnen met het optrainen voor de uitzending naar Kunduz in november. Nu is er besloten de missie voortijdig te beëindigen en ligt het weer bij de brigade. Even was er een jubelstemming, maar dat was van korte duur. We hebben, nadat we te horen hadden gekregen dat mijn lief op uitzending moest, alles overhoop moeten halen. Vakantie geannuleerd, lief heeft diverse cursussen moeten laten schieten, de opvang voor de meisjes moest omgegooid worden, etc., etc.. En nu hadden we alles, achteraf gezien, gewoon bij het oude kunnen laten en daarbij is er nu nog meer onzekerheid over de uitzending. Want dat hij op uitzending moet staat vast, maar waar gaat hij dan naartoe en wanneer? De uitzending viel precies tussen de verjaardagen van onze meisjes, onze prio. Oké, de feestdagen zouden we zonder mijn lief vieren, maar dat namen we maar voor lief. Afwachten maar weer.

Het lijkt soms alsof dit soort dingen een soort test zijn. Hoe houden we ons in dergelijke situaties. Een test voor de lange adem. Ik kan je zeggen dat wij dat gaan winnen. Lief en ik hebben de langste adem ;-)

Voor Ma~De~Liefste heb ik overigens niet stil gezeten. Het tafeltje is naar mijn opdrachtgever gegaan.
 
En ik heb 2 ruwe diamanten op de kop getikt. Morgen kan ik de 1e in het echt bewonderen en over anderhalve week waarschijnlijk de 2e. Hieronder alvast een voorproefje
 
Dit schatje komt morgen naar huis. Ik denk dat ik haar lekker opfris met wit. 



 
En deze dame van zo'n 150 jaar oud mag ik ook gaan opknappen.
 
Ik ga nog even lekker in het zonnetje (binnen bij het raam hihi) zitten met een kopje thee. Hopelijk kan dat ook gauw lekker buiten, al hoorde ik net het woord natte sneeuw voorbij komen in het weerbericht op de radio... Dan maar genieten van wat nu heerlijk schijnt.
Fijne dag!
 
Liefs,
 
Ma~De~Liefste
 



6 opmerkingen:

  1. Tja die huizenwereld is wat op het moment en kan je heel goed begrijpen want ook wij zitten hier ook zo ... alles wat je meemaakt maakt je sterker en beste is gewoon positief te blijven al valt dat niet altijd mee .... geniet maar lekker van het zonnetje ook hier in Harlingen is hij volop aanwezig dus geniet met je mee ...wens je heel veel sterkte met de verkoop van je huis en de uitzending van je man ...lieve groet rosita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel lieve Rosita. We komen hier zeker sterker uit!
      Fijne dag.
      Liefs,
      Mirjam

      Verwijderen
  2. Hoi Mirjam,
    Valt niet mee hè om in deze tijd een huis te verkopen. Mensen zijn zo voorzichtig geworden. Mijn broer heeft drie jaar lang twee huizen gehad. Hij had net voor de kredietcrisis een ander huis gekocht terwijl zijn oude huis nog niet verkocht was... Maar ook hij heeft het overleefd.
    Is jouw man beroepsmilitair? En dan misschien ook marinier? Mijn broer, de andere, is dat ook en hij is ook regelmatig uitgezonden. Jaren geleden naar Cambodja en een paar jaar geleden naar Afghanistan. Ook is hij in Eritrea geweest. Waar hij nu nog naar toe moet weer ik niet hoor, maar voor zijn gezin is het telkens best weer moeilijk geweest, zeker toen zijn meiden nog klein waren...
    Ik wens je een heel fijne woensdag, en met die twee nieuwe aanwinsten gaat het helemaal goed komen...
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je lieve reactie Mirjam.
      Mijn man werkt bij de marechaussee. Dit wordt voor hem zijn eerste uitzending (in de 12 jaar dat hij bij de KMar zit), dan komt hij net kijken in vergelijking met jouw broer ;) Ik vind het vreselijk! Al had het mij ook kunnen overkomen toen ik nog bij de KMar werkte.
      Alles omtrent de uitzending hadden we zo gepland en ingedeeld om het voor de meisjes zo normaal mogelijk te houden. Dus in die zin ben ik wel blij dat mijn man (nog) niet weg hoeft.
      Wel heftig voor jouw broer en zijn gezin om zo vaak voor lange tijd weg moet en ook nog eens naar gebieden die niet bepaald prettig te noemen zijn.
      Net als jouw andere broer ben ik er zeker van dat we dit ook gaan overleven :) Ik ben blij dat ik niet al die tijd zo zenuwachtig ben, dan zou ik het niet overleven haha!
      Fijne avond!
      Liefs,
      Mirjam

      Verwijderen
  3. Nou meis dat valt allemaal niet mee, je huis nog niet verkocht, onzekere tijden hoor, mijn schoonmoeder is het nu na 1 jaar kwijt...we zijn heel blij voor haar en daar ook hetzelfde kijk en koopgedrag van eventuele kopers.
    Wie weet gaat het nu wel lukken hoor!!!
    Wat betreft de uitzending, ook allemaal spannend, maar je leert er wel van, jullie zijn sterk, schouders eronder...voor jullie meisjes moet je er zijn.,.hou vol hoor en even lekker aan de slag met nieuwe projecten!!!

    Lieve groetjes,
    Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je wel Eefie,
    wat fijn voor je schoonmoeder! Een zorg minder. Dat komt voor ons ook een keer :) En inderdaad, kijkers hebben rare streken. Ik hoor de meest uiteenlopende verhalen. Mensen die soms 5 keer komen kijken en dan alsnog afhaken, etc. Wie weet zijn wij straks ook van dat soort kijkers/kopers (grapje)
    We leren zeker van deze situatie, het kan nou eenmaal niet altijd even leuk en gezellig zijn. Sommige dingen gebeuren met een reden en kennelijk is het onze tijd nog niet. Dus tot die tijd hangen we hier in Culemborg de slingers op ;)
    Fijne avond Eefie.
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel voor je reactie & tot de volgende keer.

Lieve groet,
Mirjam

ByMir