dinsdag 26 april 2016

Afscheid en welkom

Dank jullie wel voor jullie lieve en leuke reacties op mijn vorige post :)

Afscheid en welkom, daar zitten we nu tussenin.

Vorige week woensdag was het de dag van mijn afscheidsetentje met mijn collega's. Vorig jaar augustus liep ik voor de laatste keer de deuren van het ministerie uit, reed ik de laatste keer de parkeergarage en de mooiste stad achter de duinen uit... Nou ja, ik ben er inmiddels wel weer geweest voor familie, maar niet meer op werkgebied.

Vorige week woensdag een weerzien. Gezellig in een restaurantje in Utrecht, daar waar manlief en ik, toen we nog in Culemborg woonden, minimaal 1x per jaar kwamen. Van Buuren in de Drieharingstraat (klik). Het eten & drinken was lekker en het gezelschap was goed. En dan werd ik ook nog eens volledig in de watten gelegd... een boekenbon, bon voor een tuincentrum, heerlijk pakket voor onder de douche, een mooi bord met een spreuk en als kers op te taart een kersenboom voor bij alle andere fruitbomen in de tuin. Wat was hier goed over nagedacht! Zo dankbaar voor al het leuks en liefs.

Lieve collega's, met sommigen mijn bijna 10 jaar gewerkt. Als 'broekies' begonnen. We hebben het nog aangehaald tijdens het etentje. Nog niet getrouwd, kinderloos... en nu alles erop en eraan. Lief en leed gedeeld. Nu is het hoofdstuk afgesloten, het was mooi en enkele personages uit dit hoofdstuk zullen zeker terugkomen in het nieuwe.

En dan het welkom.
De zo gewenste ruimte is er, nu nog de beestenbende. Met twee poezenbeesten zijn we hier komen wonen. 

Onze je-weet-wel-kater Storm (11) hier op de foto. Hij heeft hier de tijd van zijn leven. Onze poes Lucky (bijna 15) doet het op haar eigen tempo, ligt meer binnen in het raam, al hebben we haar ook wel eens op de hooizolder van de koeienstal gespot.


Maar er was een vurige wens voor konijntjes. Twee weken geleden was het dan zover! De konijntjes werden uitgezocht, dwergjes van zo'n 3 maanden oud.

Dit is Josefien, het konijntje van onze jongste. Een aparte naam voor een konijn zou je denken, maar ze heeft er goed over nagedacht. Zo heet haar hartsvriendin uit Culemborg ♥ Ik blijf het bijzonder vinden hoe diep een vriendschap kan gaan op zo'n jonge leeftijd. Heel intens en hopelijk eentje voor het leven.


En dit is Muis van onze oudste. Ze is gek op muizen, huilt wanneer er dode cadeautjes... eh muizen op de deel liggen die Storm voor ons heeft meegebracht en heeft een rijke collectie knuffelmuizen. Het konijn is grijs en dus de naam Muis.


Maar dat is nog niet alles, ook een trouwe viervoeter komt ons gezin verrijken. Een Mechelse herder, een reu. Aanstaande zaterdag is de grote dag en mogen we onze pup gaan ophalen. We zijn de laatste in de rij, zo benieuwd of onze voorkeur overblijft. 
We hebben al kennis mogen maken met de mama. Ook de andere honden mogen bewonderen. Stuk voor stuk mooie en lieve honden. En dan de pups.... kleine beertjes met een giga aantrekkingskracht. Vooral onze jongste viel als een blok voor de schatjes.


Het huis is in opperste paraatheid gebracht, de hokken zijn gevuld met twee pluizenbollen, de poezenbeesten liggen op de bank te spinnen, alleen de bench is nog leeg. Gelukkig niet voor lang.

Fijne Koningsdag morgen! Hopelijk werken de weergoden een beetje mee. Wij hebben in ieder geval een plan B mocht het weer zulk vies weer zijn als vandaag, lekker in pyjama/ huispak oranje tompoezen eten haha.

Een fleurig lenteboeket in oranje sfeer als besluit. Dat kunnen we wel gebruiken met dit weer. Geniet van de avond!



Liefs,

Mirjam

dinsdag 12 april 2016

Hollen en stilstaan

Dank jullie wel voor de leuke en lieve reacties op mijn vorige post.

Het ene moment is het hier net een mierennest. Aannemer met werklui, extra ingehuurde mensen, wijzelf en mijn ouders. En het volgende moment zit ik alleen achter m'n laptop rustig te werken met op de achtergrond 3FM uit de radio en twee snurkende poezen.

Dat laatste is nu het geval. Heb weer het nodige aan archiefwerk uitgeplozen en geordend, klaar om te digitaliseren. Best een klus, maar ik vind het leuk... uitpluizen.

Het zonnetje schijnt naar binnen, wat een heerlijkheid. Zo ook afgelopen weekend. Toen was het overigens weer hollen! We hadden tijdelijk een kraantje (via ouders van een vriendinnetje van onze jongste uit het dorp, zo geweldig hoe snel hier de contacten gemaakt worden en wat eruit voort vloeit) om het nodige werk te verzetten voor de riolering. Wat een klus en wat komen we (zelfs ondergronds) weer aparte situaties tegen. Net zoals in het huis stuitten we hier ook op gekke in elkaar geflanste buizen. Zelfs eentje die zonder lijm of wat dan ook op een ander was aangesloten, plastic zak er omheen en letterlijk en figuurlijk zand erover. Gelukkig werkte deze MacGuyver achtige constructie en was er niks gaan lekken of ingezakt, maar toch. We zijn benieuwd wat we nog meer gaan tegen komen in en om het huis. We zijn immers aan onze kant nog niet begonnen haha.

Ook de tuin of het erf kwamen aan de beurt. Zowel de stronk van de grote den voor het huis als die van de appelboom konden met behulp van het kraantje verwijderd worden. Manlief had de smaak te pakken, dus ook de greppels werden aangepakt.

Vooral onze jongste vond dit erg interessant. Ze is dol op alles wat met grote machines te maken heeft. Dus hup, in haar Assepoesterjurk, met eronder een stel knalgroene regenlaarzen even bij papa op het kraantje... tja ♥


Het kraantje is weer terug, het huis lijkt nu net een kasteel met een mini gracht er omheen met een multiplex brug en zandwallen. Maar dat deert allemaal niet. Het weer is top en tussen alle bedrijvigheid door genieten we met volle teugen van deze geweldige plek.
Ik werd op een gegeven moment door onze oudste erop gewezen dat ik wel heel erg vaak "Jeetje wat is het hier toch fijn!" "Dat weten we nu wel mama... *zucht*" Hahaha, sorry, ben gewoon zo blij en dat zonnetje zorgt voor nog meer blijdschap :)

Naast het archiveren en cateren van de werklui ben ik ook nog lekker bezig met het verven.
Zo ben ik begonnen met de kast van de kringloop.

Het arme ding valt zowat van ellende uit elkaar en de vorige eigenaar heeft al een dappere poging gedaan om de oude lak (?) laag te verwijderen. Waarschijnlijk wist hij/ zij niet dat er ook zoiets bestaat als kalkverf :)


Het grote gat in de lade is netjes gedicht en zowel de lade als de deuren hebben de eerste laag French linen van Annie Sloan erop zitten.



Een hele fijne zonnige dag nog en tot de volgende post maar weer. Ik ga lekker naar buiten, lunchen in het zonnetje in het gras.



Liefs,

Mirjam
ByMir