De feestdagen, de jaarwisseling, de uitzending van mijn man... wel vluchtige momenten achter de pc, of beter gezegd op mijn telefoon, maar nooit lang genoeg om iets te schrijven/lezen. En soms ook even helemaal geen zin als ik eerlijk ben.
Wat is er veel gebeurd in de tussentijd... boom in huis, boom er weer uit, dag 2014, hallo 2015, een mooie terugblik dankzij onze mooie momenten pot. Elk leuk dingetje, hoe klein of onbenullig ook, het werd opgeschreven op een briefje en verdween in de pot.
Ik had niet gedacht dat het zo leuk was om middels die briefjes terug te blikken op het afgelopen jaar.
Inmiddels staat de nieuwe pot en zitten er al weer heel wat briefjes in.
Het nieuwe jaar was net begonnen en de eerste verkoop was een feit. Het kapstokje wat ik ooit hier in Culemborg heb gekocht, wat op de kamer van onze oudste heeft gehangen, ging van eigenaar veranderen.
De meiden gingen weer naar school en dus naderde de datum van het vertrek van manlief snel. Op 11 januari vertrok hij richting Kosovo. De dag erna was hij jarig, dus op de dag voor zijn vertrek nog even zijn verjaardag gevierd. Een gekke dag... veel blijdschap, maar ook andere emoties :(. De 11e werd hij in alle vroegte door zijn buddy opgehaald.
Wat ben ik blij met de techniek van deze tijd!! Lang leve WhatsApp en Skype. Elke dag gaan er wel berichtjes over en weer en om de dag, en soms elke dag, spreken we elkaar via Skype. Vooral voor onze meiden vind ik dat fijn. Gelukkig eten en slapen ze er niet minder om, als zijn er wel eens van die momenten. Maar ja, dat is niet meer dan normaal.
Er is afleiding in de vorm van school, werk, zwemmen en ballet. En dan heb ik het nog niet eens over onze lieve familie, vrienden, buren en collega's die op allerhande manieren voor mij en de meiden klaar staan. Dat geeft niet zo'n alleen-gevoel.
De avonden zijn saai, dus lekker vroeg onder de wol. Ik heb het nodige leesvoer. Van foute romannetjes tot spirituele boeken. Momenteel lees is onderstaand boek. Erg mooi, het grijpt mij in ieder geval erg aan.
Voor MaDeLiefste heb ik inmiddels de kwasten weer tevoorschijn gehaald... daar deed ik ook wat langer over dan gedacht/ gehoopt.
Via Facebook een buikkastje (hoe kan het ook anders) en een nachtkastje op de kop getikt.
Met die laatste ben ik afgelopen maandag begonnen. Ik hoorde iedereen over blue monday, dus ik ging voor de kleur duck egg blue.
Het is wel een beetje een rommelige eerste post van het nieuwe jaar geworden, sorry hiervoor. Ik zal nog wat bewaren voor een volgende post.
Fijne dag nog/ avond alvast.
Lieve groet,
Mirjam
MaDeLiefste
Hoi Mirjam,
BeantwoordenVerwijderenIk weet nog dat mijn broer naar Cambodja moest, dat is al weer 22 jaar geleden hoor, maar toen moest mijn schoonzus het doen met de sporadische, en vooral onregelmatig arriverende post... Bellen was er helemaal niet bij en email was er ook nog niet. En mocht je thuis een van de eersten geweest zijn met werkende email, dan nog had je er niets aan want in de rimboe in Cambodja had niemand bereik destijds...
Dan is het nu gelukkig veel beter allemaal. Tegen de tijd dat mijn broer naar Eritrea ging, konden we wel emailen en dat heb ik dan ook wekelijks met hem gedaan... zo bleven we allemaal op de hoogte, en dat is zo belangrijk. Gelukkig ook voor jouw man is het nu beter en kan hij ook het doen en laten van jou en jullie meiden volgen... Voor hem ook veel beter zo lijkt mij...
Je kastje wordt prachtig hoor...
Liefs,
Mirjam
Je hebt zeker een heftige periode gehad, afscheid nemen is nooit leuk en vooral als het je man betreft.
BeantwoordenVerwijderenHier hebben we meerdere keren voor een half jaar of een jaar afscheid moeten nemen van onze oudste dochter, die zat dan ook in het buitenland, en heel ver weg:) dan mis je elkaar echt en is skype een uitkomst.
Gelukkig heb je veel lieve mensen om je heen, je dochters zullen hun papa ook wel missen, ondanks hun school en verplichtingen.
Fijn dat je ook weer zo lekker bezig bent met je klussen, dat leidt je gedachten soms af.
Fijne week en een lieve groet, Eefie
Die rommelige blogpost is niet erg hoor Mirjam. Het is altijd een heftige tijd rond de uitzending van een militair. En dan moet je even weer je ritme vinden als je alleen bent met de kinderen, die ondanks school en sport, hun vader best zullen missen.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je veel mensen om je heen hebt.
Goed dat je je opknaphobby weer hebt opgepakt.
Ik wens jullie veel sterkte en moed!
Liefs, Gerry
Tijd gaat snel.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om weer wat van je te horen.
Veel gebeurd.
Maar nog een goed nieuwjaar.
gr. Anita