woensdag 28 oktober 2015

Aan de slag!

Het eerste sloopwerk is een feit. Wat kan een mens daar toch blij mee zijn haha.

De vergunning voor de dakkapel bij het achterhuis (waar manlief, de miniblondjes en ik komen te wonen) is ingediend, dus nu is het wachten op groen licht. Dan kunnen wij aan de slag met het verwijderen van de dakpannen, kan het asbest gesaneerd worden en kan het opbouwen gaan beginnen.

Maar om nu stil te gaan zitten en wachten op dat groene licht, nee. Dat zit niet in ons, dus hup de schouders eronder.

Een kleine tour door het voorhuis (waar mijn ouders gaan wonen) boven. Het bestaat uit twee kamertjes. Ieder een raam en ieder een kast. Verder een heleboel loze ruimte, zelfs eentje waar sinds de bouw van de twee kamertjes nooit meer een stap is gezet. Een verrassing wat we daar aan zouden treffen.

Middels een smalle steile trap kom je bij de kamertjes. 

 De retro kleuren en patronen dansen je boven tegemoet.

Mooie details bij de ramen. Eens kijken of dit teruggebracht kan worden op de nieuwe kozijnen.

Hierachter de loze ruimte... wat zou erachter zitten? Een vergeten zak met geld, of andere vergeten schatten? Gauw een gat gemaakt en de camera door het gat gestoken.

Jammer... ;) stof, rommel, stof en stof.

Het smalle overloopje naar het achterste deel van het huis... dat had ruimer gekund met al die loze ruimte ernaast, toch?

In plaats van twee kamertjes, één ruime kamer.

En na nog watgesloop is het nu één grote zolder geworden.

Overigens kwam er toch nog wat leuks uit de loze ruimte. Een oude melkbus, een kist met gereedschap en een oude zeis.

Ook buitenshuis hebben we niet stilgezeten. Het eerste wat manlief wilde doen was het neerhalen van de grote conifeer aan de zijkant van het huis. Een loeier van een ding, je moest er omheen om op het erf achter te komen. De verhuiswagen van de verkopers had het gras al behoorlijk stuk gereden. En om verder kapot rijden te voorkomen ging de zaag erin.

Stukje bij beetje werd hij kleiner, slanker en uiteindelijk een kopje kleiner.

ik mocht met een touw de toppen in bedwang houden en zorgen dat ze de goede kant op vielen. Een soort touwtrekken en ik won keer op keer :)

Een kiekje vanuit mijn standpunt gezien, manlief met een ladder en motorkettingzaag in de boom.

Gisteren heb ik van mijn wachttijd nuttig gebruik gemaakt. Het nieuwe matras van onze oudste zou bezorgd worden, tussen 09:00 en 13;00 uur. Ik had dus ruimschoots de tijd om in het heerlijke zonnetje alle takken van de conifeer van de zijkant naar de voorkant van het huis te verplaatsen. Volgende week wordt het gratis opgehaald, dus daar maken we graag gebruik van.
Eenmaal klaar lekker plaatsgenomen op de achtergebleven tuinbank en genoten van de rust, het zonnetje en een mandarijn. Echt een genietmoment op ons mooiste plekje van de wereld.

De vakantie is weer opgesnoept, manlief zijn verlof ook, dus ik pendel heen en weer tussen het vakantiehuisje en de boerderij. Beetje opruimen, beetje bij beetje wat spulletjes meenemen.

Nu nog op zoek naar wat goedkope tijdelijke vloerbedekking voor als we eind november onze intrek gaan nemen. De huidige vloerbedekking ligt er sinds de verbouwing in 1982... daar kan geen stofzuiger of stoomreiniger tegenop. Dus even fris iets anders tot we de vloeren gaan aanpakken.

Hebben jullie nog herfstvakantie, of is die bij jullie ook alweer voorbij?

Een hele fijne dag.

Lieve groet,

Mirjam
MaDeLiefste

9 opmerkingen:

  1. Hoi Mirjam,
    Wat heerlijk om op deze manier met jullie avontuur mee te mogen leven. Ik vind dit echt helemaal het einde, een oude boerderij opknappen. Mijn eigen droom om zo maar te zeggen. En jullie gaan deze gewoon waarmaken.
    Wat een wereld van verschil maakt het om die wandjes weg te halen hè? Helemaal als je er dan alleen loze ruimten achter vond. En van twee kamertjes één maken is dan zo gedaan. Wat zullen je ouders hier ook met heel veel plezier gaan wonen zeg.
    Ik kijk nu al uit naar het volgende deel van je verslag.
    Fijne dag,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo voelde ik me ook 35 jaar geleden toen we ons huis gingen opknappen. Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nou Mirjam, jullie gaan een waar avontuur aan. Leuk om zo al ontdekkend zoveel leuks tegen te komen, die loze ruimte levert weer ruimte op en de details op de kozijnen, geweldig.
    Het lijkt me best een hele klus, maar ook heerlijk om zo bezig te zijn, je weet waar je het voor doet!!!
    Heel veel succes met alles.

    Lieve groetjes, Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk om de verbouwing te volgen!
    Succes!

    Groetjes Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het grote avontuur is begonnen en zo leuk dat we mee mogen kijken:) Wat een heerlijke ruimte hebben jullie nu boven en wat een verrassingen kwamen er toch tevoorschijn.. hoe kan iemand nou zijn gereedschapskist uit het zicht timmeren haha;)
    Veel klusplezier!!

    Liefs, Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hai Mirjam,
    Ja had me je adres gegeven en ik weet waar het is hoor. Was er langsgereden al eerder en dacht zou het hier zijn, ja dus. Wat een avontuur om mee te maken zeg. Fijn dat jullie eind november over gaan en een tijdelijk onderkomen maken. Dat voelt dan toch meer als thuis dan een vakantiehuisje en ben je altijd in de buurt. Natuurlijk ben ik heel benieuwd hoe alles gaat worden en volg ik je op je blog en IG. Succes met alles en ik fiets vast een keer langs.
    Groetjes Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk om jullie klus op deze manier te volgen!
    Wat een mooi boerderijtje.. Vooral het schatzoeken geeft natuurlijk een gaaf gevoel;)
    Mooi die ruimte op zolder!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jullie hebben heel wat voor de boeg, Mirjam!
    Maar er zitten prachtige elementen in de boerderij!
    En lekker ruimte om je heen.
    Een prachtig avontuur!

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen

Dank je wel voor je reactie & tot de volgende keer.

Lieve groet,
Mirjam

ByMir